Przebiegłem już tyle maratonów (do 21 Cracovia Maratonu było ich 16 nie wliczając biegów ultra) i miałem świadomość, że przy wysokiej temperaturze i mocnym słońcu szybko się traci energię, a przy długich biegach racjonalne gospodarowanie zasobami energetycznymi jest kluczowe. Ale cóż znowu serce wygrało z rozumem. Zamiast odpuścić i pobiec trochę wolniej niż wstępnie planowałem od razu wystartowałem bardzo mocno. A mocy wystarczyło tylko do ok 30 km,. Tak więc już na nawrotce na Nowej Hucie byłem tak zmordowany, że nie trzymałem tempa, a na punktach żywieniowych piłem na stojąco. Tempo słabło mijali mnie kolejni biegacze i "odbierali" resztki sił, które tak jeszcze były potrzebne. Dodatkowo silny wiatr dmuchał w twarz całe ostatnie 12 kilometrów. Na szczęcie wytrenowanie biegowe pozwoliło mi włączyć wolniejszy bieg i jakoś "doczłapać" do mety, znacząco wolniej niż planowałem
Tym razem i tak zrobiłem ten bieg lepiej niż rok temu, gdy biegłem 20 Cracovia Maraton i tam końcówkę pokonałem bardziej spacerkiem. W sumie wykręciłem drugi najlepszy wynik w mojej historii 3:22:53, z czego powinienem być zadowolony, ale jednak styl w jaki to zrobiłem pozostawił dużo do życzenia. Choć ze mną biegło bardzo wielu biegaczy, którzy popełnili ten sam błąd co ja, to jednak wcale to mnie nie zadawala, bo przecież wiedziałem jaki jest efekt zbyt mocnego zaczęcia w gorącej temperaturze.
Ciekawe czy następnym razem wyciągnę coś z tej lekcji - czas pokaże.
